Category Archives: Ձայնադարան

”Սիրում եմ Ամալյանի երգերը, շատ պինդ գործեր ունի” – Ռ.Հախվերդյան

                                          Չեչեններն ու ինգուշները պատկանում են էթնիկ ծագումով, վայնախների խմբին: Ըստ արխեոլոգների, հյուսիսային կովկասում բնակություն են հաստատել մ.թ.ա. 3-րդ դարում: Պատմության ընթացքում ընդմիշտ լինելով կայսրությունների լծի տակ ու հաճախ հալածվելով, կոփվում է նրանց ազգային դիմադրողականությունը, նորագույն

Շատ հաճախ ետնախորշերում ծնունդ առած խոսքը, լինում ա շատ ուղիղ, պարզ ու բանական, կարծում եմ հենց դրանում ա ռեպի հմայքը, չհաշված իհարկե ”ոգելից” բիթերը: Հենց Բրոնքսի, Դիթրոյթի ու այլ ամերիկյան մետրոպոլների ետնախորշերի տղերքն էին, որ սկսեցին աշխարհին, ռեպի միջոցով պատմել … Continue reading →

Միայն սա բավ է, որ անգամ ամենա թունդ աթեիստն ու հեթանոսը, պաշտեն հայ առաքելական եկեղեցին ու քրիստոնեությունը: Վստահ եմ՝ մահմեդականն էլ, բուդիստն էլ, հրեան էլ, Լուսինեի ձայնում գտնում են իրենց աստծուն: Այն վեր է գաղափարախոսական աստվածաբանությունից, դոգմայից ու պատվիրաններից: Ասես, … Continue reading →

Դեկտեմբերի 11-ին կյանքից հեռացել է վիրտուոզ սիթառահար, Ռավի Շանկարը: Նրա ավանդը համաշխարհային երաժշտության մեջ հսկա է: Շանկարը մեծ ազդեցություն է ունեցել Բիթլզի Ջորջ Հերիսոնի երաժշտական համքարության վրա, լինելով նրա սիթառի ուսուցիչը: Նաև Շանկարի շնորհիվ, հնդկական ազգային ավանդական նվագարանը ողողեց ողջ … Continue reading →

Վերջերս մի գիրք ինձ նվիրեցին՝ ”Վլ. Վիսոցկի – բանաստեղծություններ”, որը հավաքածուն էր Վիսոցկու ողջ պոեզիայի, ընդ որում զուգահեռ բնագրին, հաջորդ էջում առկա էր հայերեն թարգմանությունը: Կարծում եմ էս էն դեպքնա, որ լեզուն ու լեզվամտածողությունը պոեզիան չմարսեց:

Գրեթե վստահ եմ, որ արվեստը՝ խորը տառապանքի, մտրակների, արյան ու քրտինքի մեջ է ծնվում: Այն պարարտ հողն է մարդկային այդ ցավը, որտեղ ծիլ են տալիս տեսիլքները հրեղեն ու դառնում թմրադեղ, սպեղանի մեր վերքերին: Էդպիսի մի պարարտ հող էր սովետական հասարակարգը: … Continue reading →